world economy

จากรูปที่ 18.23 เห็นได้ชัดเจนว่าในช่วงที่สองของโลกาภิวัตน์ คนงานในบางประเทศ เช่น จีนและเกาหลีใต้ ได้เห็นระดับรายได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว แต่ตัวเลขเดียวกันนี้ยังทำให้ชัดเจนว่าในประเทศอื่นๆ เช่น เม็กซิโกและศรีลังกา คนงานได้รับประโยชน์เพียงเล็กน้อยจากเศรษฐกิจโลกที่มีการบูรณาการมากขึ้น ตามตัวอย่างหนึ่งของความตึงเครียดระหว่างวัตถุประสงค์เหล่านี้ ตามที่ Rodrik กล่าวไว้ Hyperglobalization หมายความว่าประเทศต่างๆ ต้องแข่งขันกันเพื่อการลงทุน ซึ่งส่งผลให้เจ้าของความมั่งคั่งจะหาสถานที่สำหรับการลงทุนซึ่งแรงงานมีสิทธิและสิ่งแวดล้อมน้อยลง ได้รับการปกป้องน้อยกว่า สิ่งนี้ทำให้เป็นเรื่องยากสำหรับรัฐบาลของประเทศที่จะนำมาตรฐานการกำกับดูแลหรือนโยบายอื่น ๆ มาใช้ หรือขึ้นภาษีจากทุนเคลื่อนที่หรือคนงานที่ได้รับค่าจ้างสูง แม้ว่าประชาชนจะคิดว่าความยุติธรรมจำเป็นต้องทำเช่นนี้ก็ตาม การใช้ไฮเปอร์โกลบอลไลซ์อาจเป็นไปไม่ได้ในสังคมประชาธิปไตย ผลลัพธ์อาจเป็นการล่มสลายของภาวะโลกาภิวัฒน์มากเกินไป (แถวบนสุดของรูปที่ 18.22) หรือการล่มสลายของระบอบประชาธิปไตย…

เส้นประสีแดงแสดงการเปลี่ยนแปลงภายนอกของขอบเขตการบริโภคที่เป็นไปได้อันเนื่องมาจากความเชี่ยวชาญและการค้า เราถือว่าราคาสัมพัทธ์ของข้าวสาลีหลังความเชี่ยวชาญและการค้าคือ 2 (ราคาที่กำหนดเองอยู่ระหว่าง 1.25 ถึง 2.5) เส้นสีแดงที่เชื่อมจุด A และ B คือขอบเขตการผลิตที่เป็นไปได้สำหรับคาร์ลอส โดยแสดงส่วนผสมของข้าวสาลีและแอปเปิ้ลทั้งหมดที่คาร์ลอสสามารถผลิตได้ในหนึ่งปี ลองนึกภาพเกรตาอาศัยอยู่บนเกาะข้าวสาลี และคาร์ลอสอาศัยอยู่บนเกาะแอปเปิล ที่ดินในแต่ละเกาะสามารถใช้ปลูกทั้งข้าวสาลีและแอปเปิ้ลได้ และพวกเขาใช้ทั้งข้าวสาลีและแอปเปิ้ลเพื่อความอยู่รอด สำหรับตัวอย่างในส่วนนี้ เราจะใช้ตัวเลขที่แสดงในรูปที่ 18.15 และสมมติว่าเกรตาและคาร์ลอสต่างมีที่ดินเท่ากัน เราได้เห็นแล้วว่าเกรตาโชคดี เกาะข้าวสาลีมีดินที่ดีกว่าสำหรับพืชทั้งสองชนิด เธอมีข้อได้เปรียบอย่างแน่นอนในพืชทั้งสองชนิด แม้ว่าที่ดินของคาร์ลอสโดยรวมจะแย่กว่าสำหรับการผลิตพืชทั้งสองชนิด แต่ข้อเสียของเขาในด้านแอปเปิ้ลน้อยกว่าเมื่อเทียบกับข้าวสาลีเมื่อเทียบกับเกรตา ในส่วนนี้ เราจะดูรายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับความเชี่ยวชาญพิเศษทางการค้าตามการบริจาคปัจจัย โดยขยายการวิเคราะห์ในส่วนที่ 1.eight…